Νήσος Κολοκύθα κυκλική διαδρομή

Αφήνουμε το όχημά μας στο σημείο στάθμευσης δίπλα από τους ενετικούς ανεμόμυλους και κοντά στη γέφυρα που ενώνει την Ελούντα με τη χερσόνησο της Κολοκύθας. Στα πρώτα 2 χιλιόμετρα ακολουθούμε τον βατό χωματόδρομο μέχρι το εκκλησάκι του αγίου Λουκά όπου τελειώνει και ο δρόμος.

Από εκεί η κύρια παραλία της κολοκύθας είναι μόλις 5 με 6 λεπτά σε απόσταση με τα πόδια σε κατεύθυνση νότιο-ανατολικά και μπορούμε εύκολα να τις προσεγγίσουμε σε ευδιάκριτο και βατό το μονοπάτι.

Εμείς από τον άγιο Λουκά συνεχίζουμε σε ευδιάκριτο επίσης φαρδύ μονοπάτι μέχρι την παλαιοχριστιανική βασιλική Κολοκύθας όπου από εκεί το μονοπάτι γίνεται στενό μεν αλλά εξακολουθεί να είναι ευδιάκριτο και με καλή σηματοδότηση. Περπατάμε δίπλα στην ακτογραμμή και σε 20 λεπτά από την Παλαιοχριστιανική Βασιλική Κολοκύθας έχουμε φτάσει στο εκκλησάκι του αγίου Φωκά το οποίο φαινόταν ήδη αρκετή ώρα πιο πριν.

100 μέτρα πριν τον άγιο Φωκά το μονοπάτι διασταυρώνεται και ανατολικά καταλήγει στον άγιο Φωκά που μόλις επισκεφτήκαμε και η δεξιά διακλάδωση, καθώς αφήνουμε πίσω μας τον άγιο Φωκά, μας οδηγεί στο εσωτερικό του νησιού (δυτική κατεύθυνση) περνώντας μέσα από εγκαταλελειμμένες και παλιές στάνες και αγροικίες. Καθώς ανηφορίζουμε το μονοπάτι, πίσω μας υπάρχει υπέροχη θέα προς ολόκληρο τον κόλπο του Μιραμπέλλου.

Το μονοπάτι εξακολουθεί να έχει καλή σηματοδότηση καθώς ανηφορίζουμε και θα μας πάει μέχρι τη μεγάλη στάνη στο κέντρο του βορείου τμήματος του νησιού (σημείο Α στον χάρτη που παραθέτουμε στο άρθρο). Από τη μεγάλη στάνη το σηματοδοτημένο μονοπάτι στρέφεται σε νότια κατεύθυνση για να επιστρέψει στο σημείο εκκίνησης. Εμείς από το σημείο εκείνο, χωρίς ευδιάκριτο μονοπάτι και χωρίς κάποια σηματοδότηση κατευθυνόμαστε βόρεια καινούμενοι κοντά στον παλιό πετρόχτιστο δρόμο που ένωνε το βορειότερο τμήμα του νησιού με τον υπόλοιπο κορμό. Διακρίνουμε από μακριά της πέτρινες δομές εκατέρωθεν του μονοπατιού και καταλαβαίνουμε ότι αυτός ήταν ο κεντρικός δρόμος που τότε οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν.

Αρχικά προχωράμε σε ήπια ανηφορική κλίση μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο ίσιωμα (εδώ βρισκόμαστε στο διάσελο του λόφου όπου μπορούμε να απολαύσουμε πανοραμική θέα προς το Μιραμπέλλο, την Ελούντα και προς Άγιο Νικόλαο) περνώντας πάλι από εγκαταλελειμμένα κτίρια και χωράφια και μέσα από παλαιούς και ξεχασμένους ελαιώνες, όπου ξαφνικά μέσα από την βλάστηση διαφαίνεται το τελευταίο εκκλησάκι που επισκεπτόμαστε το οποίο είναι του αγίου Ιωάννη.

Επιστρέφουμε με τον ίδιο τρόπο προσπαθώντας να διακρίνουμε το μονοπάτι που άλλες φορές το πετυχαίνουμε κι άλλες φορές το χάνουμε. Στο σημείο Β στρίβουμε δεξιά (δυτικά) για να φτάσουμε κοντά στην παραλία Βαθύ (σημείο C).

Από εκεί ξεκινάει μία αρκετά δύσκολη πορεία πάνω σε βράχια και ακριβώς δίπλα στη θάλασσα χωρίς κάποια σηματοδότηση ούτε να διαφαίνεται κάποιο μονοπάτι αλλά κινούμαστε πάντα κοντά και γύρω στα 2 με 4 m από την θάλασσα. Ελισσόμαστε στις βραχώδεις ακτές απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα που προσφέρει η συγκεκριμένη πορεία.

Όμως το σημείο αυτό είναι και το πιο απαιτητικό πέρασμα της πορείας μας. Για αρκετή ώρα δεν θα συναντήσουμε μονοπάτι και περπατάμε πάνω σε βράχια δίπλα στην θάλασσα, ένα σημείο που δεν προτείνουμε σε αρχάριους ή άπειρους πεζοπόρους. Όποιος αποφασίσει να περάσει την ακτογραμμή θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχη, αλλιώς προτείνουμε από το σημείο Β της διαδρομής να επιστρέψει στο σημείο Α (μεγάλη στάνη) και από κει να ακολουθήσετε το σηματοδοτημένο μονοπάτι προς επιστροφή (νότια).

Αυτό το δύσκολο κομμάτι της πορείας διαρκεί 40 με 50 λεπτά μέχρι να συναντήσουμε τον παράκτιο χωματόδρομο από τη δυτική πλευρά του νησιού πλέον, ο οποίος θα μας οδηγήσει στο σημείο εκκίνησης, εκεί που έχουμε αφήσει το όχημά μας.